اهان! رسیدیم به فیلم مورد علاقمون، "Out of My Mind"! خب ببین، این فیلم یه جورایی یه جواهر پنهونه که شاید خیلی سر و صدا نکرده باشه ولی به نظر من خیلی حرفای مهمی برای گفتن داره. اول از همه بگم که این فیلم یه درام خانوادگیه، یه جورایی هم داستان بلوغ یه نوجوونه. داستانش از یه کتاب خیلی قشنگ به همین اسم "Out of My Mind" نوشته شارون ام. دراپر برداشته شده. کارگردانش یه خانوم باحال به اسم امبر سیلیه و فیلمنامه رو هم دنیل استیپلمن نوشته. حالا بریم سراغ قصه فیلم. فیلم راجع به یه دختر نوجوون به اسم ملودیه که فلج مغزی داره. یعنی چی؟ یعنی نمیتونه درست راه بره، حرف بزنه، کلا حرکتش خیلی محدوده. ولی مغزش مثل ساعت کار میکنه! یه حافظه فوق‌العاده داره، همه چی رو عین عکس یادش میمونه. تو مدرسه عادی درس نمیخونه، تو یه کلاس مخصوصه با بچه های دیگه که مشکلات خاص دارن. ملودی با اینکه نمیتونه حرف بزنه، تو ذهنش یه عالمه حرف داره! خیلی باهوشه، خیلی حساسه، خیلی دنیارو میفهمه. ولی هیچکس به حرفاش گوش نمیده، چون فکر میکنن اگه زبون نداشته باشی، مغز هم نداری! اینجا جنیفر انیستون (همون ریچل سریال فرندز خودمون!) صدای درون ملودی میشه. انتخاب جالبیه، نه؟ انگار ذهن ملودی یه فن سریال فرندزه! خلاصه، پدر ملودی خیلی پافشاری میکنه که ملودی بره کلاس های عادی مدرسه رو هم تجربه کنه. مادرش اولش میترسه، نگرانشه، ولی آخرش قبول میکنه. ملودی میره کلاس ششم یه مدرسه معمولی. اونجا با رفتارای زشت بعضی از بچه ها و حتی معلمش روبرو میشه. همه دست کمش میگیرن، فکر میکنن هیچی نمیفهمه. فقط یه دختر مهربون به اسم رز باهاش درست رفتار میکنه. یه روز اعلام میکنن که یه مسابقه "بچه های نابغه" تو مدرسه هست. ملودی رز رو راضی میکنه با هم برای مسابقه بخونن. ملودی یه وسیله کمک ارتباطی داره، یه جور تبلت که میتونه باهاش حرف بزنه. این تبلت یه بازی دانستنی هم داره که خیلی بهشون کمک میکنه. این دوتا دختر با هم دوستای خیلی خوبی میشن. وقتی نتیجه مسابقه رو اعلام میکنن، رز انتخاب میشه ولی اسم ملودی نیست! پدر و مادر ملودی شک میکنن. میفهمن که ملودی تو امتحان صد در صد زده ولی معلمش اصلا برگه اش رو تصحیح نکرده! رئیس مدرسه خیلی عصبانی میشه از این بی عدالتی. ملودی رو به تیم مسابقه اضافه میکنن ولی رز مجبور میشه جایگزین بشه، که خیلی ناراحت کننده است. تیم مدرسه میرن مسابقه "بچه های نابغه". ملودی اونجا مثل یه ستاره میدرخشه و تیمشون برنده میشه! ولی بعد از مسابقه، بچه ها بدون ملودی جشن میگیرن، چون ملودی یه سری مشکلات غذایی داره. یهو خبر میرسه که پروازشون به واشنگتن کنسل شده و یه پرواز زودتر پیدا شده. همه هول هولکی میرن فرودگاه. چون ملودی پیششون نبوده، دیر خبردار میشه و به پرواز نمیرسه! ملودی از عصبانیت میلک شیکشو میریزه رو تبلتش! موقع برگشتن به خونه، مادر ملودی حواسش پرت دعوا با ملودیه، متوجه نمیشه که خواهر کوچیکتر ملودی، پنی، تو کوچه داره بازی میکنه و بهش میزنه! پنی زنده میمونه ولی بستری میشه. مادر ملودی بهش اعتراف میکنه که اون بیشتر از ملودی اشتباه میکنه و ملودی مقصر هیچ کدوم از این اتفاقا نیست. تیم مسابقه از واشنگتن برمیگردن، باخته بودن. ملودی با پدر و مادرش میره کلاس تا بالاخره با بچه ها آشتی کنه. اون با تبلتش شروع میکنه به حرف زدن و همه رو بخاطر بی احترامی هاشون و ترحم کردنشون سرزنش میکنه. میگه نمیخواد فقط باهاش بهتر رفتار کنن، میخواد اونو ببینن، بهش گوش بدن. حرفای ملودی خیلی روی معلم و بچه ها تاثیر میذاره و با آغوش باز دوباره بهش خوشامد میگن. آخر فیلم، وقتی ملودی داره تو ذهنش حرف میزنه، صدای جنیفر انیستون یهو تبدیل میشه به صدای تبلتش. انگار ملودی بالاخره خودشو همونجوری که هست قبول کرده. یه نکته جالب دیگه هم آخر فیلم هست، تو تیکه تایان (credits) ملودی از جنیفر انیستون تشکر میکنه که بهش اجازه داده از صداش "قرض بگیره"! خیلی بامزه است. به نظر من "Out of My Mind" فیلمیه که خیلی قشنگ نشون میده که آدمای دارای معلولیت هم مثل همه آدمای دیگه هستن، فقط یه کم فرق دارن. خیلی مهمه که به حرفاشون گوش بدیم و اونا رو جدی بگیریم. بازی دختر نقش ملودی (فیبی-ری تیلور) فوق‌العاده است، خیلی خوب تونسته احساسات ملودی رو نشون بده. جنیفر انیستون هم به عنوان صدای درون ملودی انتخاب خیلی هوشمندانه ای بوده. در کل، اگه دنبال یه فیلم تاثیرگذار و احساسی میگردی که بهت یه نگاه تازه به زندگی بده، "Out of My Mind" رو حتما ببین. قول میدم پشیمون نمیشی! فقط دستمال کاغذی هم کنار دستت باشه ها! 😉